ಕ್ಷಣ ಗಣನೆ..

ಕ್ಷಣ ಗಣನೆ..

ಬೀಳುವ ನಕ್ಷತ್ರ ಕಂಡಾಗ

ಮನದ ಬಯಕೆಗಳ

ಕದ

ತೆರೆದು,

ಕಣ ಕಣವೂ ನಿನಗಾಗಿ ಮಿಡಿದ

ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸುರಿದು

ಮಾಲೆಯಂತೆ ಹೆಣೆದು

ಶಬರಿಯಂತೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲಾ

ಅಂತೆಯೇ ಆಗುವುದೇ ಎಂದು!!

ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಆಸೆಗಳನು

ಉದುರಿದ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಯಲಿ ಕೂಡಿಟ್ಟು

ಊದಿ

ಹಾರಿದರಷ್ಟೇ ಆಸೆ ಈಡೇರುವುದಂತೆ

ಎಂದಾಗ

ಕಸುವೆಲ್ಲಾ ಉಸಿರಾಗಿ ರೆಪ್ಪೆಯನು

ಸುಳಿಗಾಳಿಯಲಿ ತೂರಿ

ಹಗುರಾಗಿದ್ದೇನೆ

ನನಗಾಗಿಯೇ ನಾಳೆ

ಊಹೂಂ..

ನನಗೆಂದೇ ನಾಳೆ ಎಂದು.

ಯರೋ ಕುಣಿಸಿದಂತೆ ಕುಣಿವ ಕಾಲು

ಓಡುತ್ತಿರುವ ಕಾಲ

ನಿಲ್ಲದ ಇದೊಂದೂ ನನದಲ್ಲ,

ನೀನಿರುವ ಈ ನಾನೂ

ನಾನಲ್ಲ..

ಆದರೂ,,,

ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲಿ

ದಿನ ದಿನವೂ ನಲುಗುತ್ತ

ನೆನೆ ನೆನೆದು ನೋಯುತ್ತ

ಹೊಸೆದಿಟ್ಟ ನೆಣೆಯಂತೆ

ಕತ್ತುತ್ತಾ ಕರಗುತ್ತಲಿದ್ದರೂ

ಹೇಗೆ ಕಿತ್ತೆಸೆಯಲಿ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಿನ್ನನ್ನು?

ಶಪಿತ ಅಹಲ್ಯೆಯೂ ಕಲ್ಲಾಗಿ ಕಾದಳಲ್ಲವೇ

ತನ್ನ ಬದುಕನ್ನು???

ನಿನ್ನ ದನಿಗೆ

ನಾ

ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯಾಗಿ

ತನುವೆಲ್ಲಾ ಅನುರಣಿಸಿ

ರೋಮಕೂಪವೇ ಕೆಂಡದಂತುರಿವ

ಕುಂಡವಾಗಿ

ಕೊನೆಯುಸಿರಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾದ

ನಾನು

ಕಾದೂ ಕಾದು

ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ...